وضعیت تجاری سازی فناوری سنجش فیبر نوری توزیع شده

با توجه به جهت انتشار نور پراکنده ، در حال حاضر فن آوری های سنجش فیبر نوری توزیع شده مشترک به دو دسته تقسیم می شوند: تکنولوژی سنجش فیبر نوری توزیع شده و تداخل توزیع فناوری سنجش فیبر نوری.

Backscattering فناوری سنجش فیبر نوری توزیع شده

نور پشتی در فیبر نوری عمدتاً شامل سه نوع است: پراکندگی ریلی ، پراکندگی بریلوین و پراکندگی رامان. با توجه به روشهای مختلف اندازه گیری سیگنال ، فناوری DOFS به دو دسته تقسیم می شود: فناوری دامنه فرکانس نوری و فناوری دامنه زمان نوری. فناوری دامنه فرکانس نوری به طور کلی دارای وضوح مکانی بالایی است ، اما فرایند اندازه گیری پیچیده است و فاصله سنجش محدود است. در حالی که فناوری دامنه زمان نوری برای پیاده سازی ساده است و از ویژگی های مسافت طولانی و با دقت بالا برخوردار است. DOF های مبتنی بر RBS به طور عمده شامل موارد زیر است: بازتاب سنج دامنه زمان نوری (OTDR) ، بازتاب سنج دامنه زمان نوری منسجم (C-OTDR) ، بازتاب سنج دامنه زمان نوری حساس به فاز (φ-OTDR) و بازتاب سنج دامنه فرکانس نوری (از DR) بر اساس پراکندگی Rayleigh ؛ بازتاب سنج دامنه زمان نوری رامان (ROTDR) بر اساس پراکندگی رامان. بازتاب سنج دامنه زمان نوری بریلوین (BOTDR) بر اساس پراکندگی بریلوین و آنالایزر دامنه نوری Brillouin (BOTDA) بر اساس پراکندگی بریلوین تحریک شده.

بازتاب سنج دامنه زمان نوری (OTDR) در سال 1976 ، روش زمان پرواز پالس نور به فیبر نوری وارد شد ، که می تواند به عنوان سلف فناوری OTDR در نظر گرفته شود. در سال 1977 ، مفهوم OTDR به طور رسمی پیشنهاد شد. پس از راه اندازی فناوری OTDR ، به سرعت به وسیله استاندارد برای تشخیص و یافتن گسلهای پیوند فیبر نوری تبدیل شد. امروزه فناوری OTDR بسیار بالغ است. موسسات تحقیقاتی اصلی شامل دانشگاه علوم و فناوری الکترونیکی چین ، دانشگاه تیانجین ، دانشگاه فناوری تایوان ، آکادمی علوم چین ، دانشگاه نانجینگ و غیره است. شرکت های تولیدی اصلی شامل Exfo کانادا ، Anritsu ژاپن ، شرکت Jilong ایالات متحده ، ایالات متحده و چین ، 34 مین انستیتوی موسسه الکترونیک شرکت الکترونیک چین ، و غیره.

در مقایسه با OTDR ، که از یک منبع نور با طیف گسترده و تشخیص مستقیم استفاده می کند ، C-OTDR از یک لیزر خط باریک با انسجام بالا و ساختار مسیر نوری تشخیص منسجم هترودین استفاده می کند ، که می تواند به طور مؤثر مقاومت در برابر نویز سیستم را بهبود بخشد. اصل آن در شکل 1 نشان داده شده است. در سال 1982 ، سیستم OTDR شروع به استفاده از فناوری تشخیص منسجم کرد و به فاصله تشخیص 30 کیلومتر دست یافت ، اما مفهوم C-OTDR به طور رسمی تا سال 1984 پیشنهاد نشده است. از دهه 1990 ، C-OTDR به تدریج به وسیله اصلی برای سیستم های ارتباطی نوری به ویژه برای سیستم های ارتباطات نوری ترانسیلیک ، به ویژه در یک دستگاه اصلی برای سیستم های ارتباطات نوری با فاصله طولانی ، به ویژه در یک دستگاه اصلی برای سیستم های اصلی ارتباطات نوری ، به ویژه سیستم های اصلی برای سیستم های ارتباطات نوری ترانسیلیک تبدیل شده است.