قطبش فیبر و فیبر چند حالته

1. جوهر "رنگ آمیزی قطبش":

هدف ازقطبشفیبر رنگ آمیزیحفظ جهت قطبی شدن نور قطبی خطی در سیگنال نوری بدون تغییر است. این امر با معرفی عدم تقارن قوی و قابل کنترل در نزدیکی هسته (معمولاً دو منطقه استرس متقارن ، مانند رایج ترین چشمان پاندا) باعث ایجاد تجمع زیاد می شود. این تجاوز زیاد باعث ایجاد تفاوت معنی داری در ضریب شکست مؤثر فیبر نوری در دو محور اصلی عمود (محور آهسته و محور سریع) می شود.

هنگامی که نور قطبی به صورت خطی دقیقاً در طول یکی از محورهای اصلی (محور آهسته یا محور سریع) اتفاق می افتد ، به دلیل تفاوت زیاد در ثابت انتشار بین دو مؤلفه قطبی سازی متعامد ، تقریباً هیچ اتصال انرژی بین آنها رخ نمی دهد ، در نتیجه حالت قطبش حادثه را حفظ می کند.

2. ویژگی های فیبر چند حالته:

حالت های انتقال چندگانه: قطر اصلی فیبر چند حالته بزرگ است (معمولاً> 50μm) ، اجازه می دهد چندین حالت مکانی به طور همزمان منتقل شود.

تنوع حالت: هر حالت در مقطع فیبر نوری توزیع میدان الکتریکی متفاوتی دارد و مسیر انتشار آن نیز متفاوت است.

3. چرا چند حالته و "نگهداری قطبش" ناسازگار هستند:

متحد کردن محور قطبش همه حالت ها غیرممکن است: حتی اگر مناطق استرس یا عدم تقارن هندسی (مانند هسته های بیضوی) را در فیبر چند حالته شبیه به فیبر قطبی سازی تک حالته تک حالته معرفی کنید ، تأثیر این عدم تقارن بر حالت های مختلف کاملاً متفاوت است. یک حالت ممکن است از تجاوز شدید برخوردار باشد و محور قطبش آن در جهت خاصی قرار دارد. در حالی که ممکن است حالت دیگری از بین بردن ضعیف تر یا حتی متفاوت باشد ، و محور قطبش آن در جهت دیگری قرار دارد. هیچ محور "آهسته" یا "محور سریع" یکپارچه وجود ندارد که اجازه می دهد همه حالت ها دقیقاً تراز شوند و قطبش را حفظ کنند.

جفت حالت ویژگی های قطبی سازی را از بین می برد: این مهمترین نقطه است. پدیده جفت ذاتی و غیرقابل اجتناب ناپذیر در فیبر چند حالته ، هرگونه تلاش برای حفظ قطبش را به طور کامل از بین می برد. حتی اگر یک حالت در ابتدا به خوبی قطبی شود ، هنگامی که با حالت دیگری زوج شود ، انرژی به آن حالت منتقل می شود.

بنابراین نگهداری قطبش فیبر چند حالته بی معنی است.