ویژگی های اصلی لیزر فیبر

محیط کاری مورد استفاده در لیزر فیبر به شکل فیبر است و ویژگی های لیزر فیبر تحت تأثیر خواص رسانایی فیبر است.
نور پمپ ورودی به فیبر حالت های متعددی دارد. اپتوالکترونیک سیگنال ممکن است حالت های متعددی داشته باشد. حالت‌های مختلف پمپ اثرات متفاوتی بر روی حالت‌های سیگنال مختلف دارند که آنالیز لیزرهای فیبر و تقویت‌کننده‌ها را پیچیده‌تر می‌کند.
در بسیاری از موارد بدست آوردن یک تحلیل دشوار است و باید با استفاده از مقادیر عددی محاسبه شود. پروفایل دوپینگ در فیبر نیز تأثیر زیادی بر لیزر فیبر دارد. برای اینکه محیط دارای ویژگی‌های بهره باشد، یون‌های عامل (یعنی ناخالصی‌ها) به فیبر دوپ می‌شوند.
به طور کلی، یون های عامل به طور مساوی در هسته توزیع می شوند، اما توزیع حالت های مختلف نور پمپ در فیبر غیر یکنواخت است. بنابراین، به منظور بهبود راندمان پمپاژ، باید سعی کنیم توزیع یون و انرژی پمپ را همزمان کنیم. در آنالیز لیزرهای فیبر، علاوه بر اصل کلی لیزر، باید ویژگی های خود لیزر را نیز در نظر گرفت، مدل های مختلف را معرفی کرد و روش های آنالیز خاصی را اتخاذ کرد تا به بهترین نتایج آنالیز دست یافت.
لیزر فیبر از سه عنصر اصلی تشکیل شده است: منبع پمپ، محیط افزایش و حفره تشدید، درست مانند لیزرهای سنتی حالت جامد و گاز. منبع پمپ از یک لیزر نیمه هادی با توان بالا برای به دست آوردن یک فیبر خاکی کمیاب یا یک فیبر غیر خطی معمولی استفاده می کند.
حفره تشدید ممکن است از عناصر بازخورد نوری مانند توری های فیبر برای تشکیل حفره های تشدید خطی مختلف تشکیل شده باشد، یا ممکن است از یک جفت کننده برای تشکیل حفره های رزونانس حلقوی مختلف استفاده شود. نور پمپ از طریق یک سیستم نوری مناسب به فیبر بهره جفت می‌شود که پس از جذب نور پمپ، یک وارونگی جمعیت یا یک بهره غیرخطی ایجاد می‌کند و انتشار خود به خودی ایجاد می‌کند. نور انتشار خود به خودی تولید شده، پس از انجام تقویت لیزر و انتخاب حالت حفره تشدید، در نهایت یک خروجی لیزر پایدار را تشکیل می دهد.