دانش حرفه ای

کاربرد شبکه لیزر قابل تنظیم

2021-05-14
کاربرد شبکه لیزر قابل تنظیم را می توان به دو بخش کاربرد استاتیک و کاربرد پویا تقسیم کرد.
در کاربردهای استاتیک، طول موج لیزر قابل تنظیم در حین استفاده تنظیم می شود و در طول زمان تغییر نمی کند. رایج ترین کاربرد استاتیکی به عنوان جایگزینی برای لیزرهای منبع استفاده می شود، یعنی در سیستم های انتقال چندگانه تقسیم طول موج متراکم (DWDM) استفاده می شود. اجازه دهید یک لیزر قابل تنظیم به عنوان یک پشتیبان برای لیزرهای چندگانه با طول موج ثابت و لیزرهای منبع انعطاف پذیر عمل کند، که می تواند استفاده از تعداد کارت های خط مورد نیاز برای تمام طول موج های مختلف در سیستم را پشتیبانی کند.
در کاربردهای استاتیک، الزامات اصلی لیزرهای قابل تنظیم قیمت، توان خروجی و ویژگی های طیفی است، یعنی عرض و پایداری خط باید معادل لیزرهای با طول موج ثابت باشد که جایگزین می شود. هرچه محدوده قابل تنظیم طول موج بزرگتر باشد، بدون نیاز به سرعت تنظیم سریع، عملکرد هزینه بهتری خواهد داشت. در حال حاضر، کاربردهای بیشتری از سیستم های DWDM مجهز به لیزرهای قابل تنظیم دقیق وجود دارد.
در آینده، لیزرهای قابل تنظیم مورد استفاده به عنوان پشتیبان نیز به سرعت پاسخگویی سریع نیاز خواهند داشت. هنگامی که یک کانال DWDM از کار می افتد، یک لیزر قابل تنظیم می تواند به طور خودکار فعال شود تا دوباره کار کند. برای دستیابی به این عملکرد، لیزر باید در طول موج شکست خورده در عرض 10 میلی ثانیه یا کمتر تنظیم و قفل شود تا اطمینان حاصل شود که کل زمان بازیابی کوتاهتر از 50 میلی ثانیه مورد نیاز شبکه نوری سنکرون است.
در کاربردهای دینامیکی، طول موج لیزر قابل تنظیم باید به طور منظم در حین کار تغییر کند تا انعطاف پذیری شبکه نوری افزایش یابد. این نوع کاربرد به طور کلی نیاز به توانایی ارائه طول موج های پویا دارد، به طوری که می توان طول موجی را از یک بخش شبکه اضافه یا پیشنهاد کرد تا با ظرفیت تغییر مورد نیاز سازگار شود. مردم ساختار ROADM های ساده و انعطاف پذیرتری را پیشنهاد کرده اند: این معماری مبتنی بر استفاده همزمان از لیزرهای قابل تنظیم و فیلترهای قابل تنظیم است. لیزرهای قابل تنظیم می توانند طول موج های خاصی را به سیستم اضافه کنند و فیلترهای قابل تنظیم می توانند طول موج های خاصی را از سیستم فیلتر کنند. لیزرهای قابل تنظیم همچنین می توانند مشکل مسدود شدن طول موج در اتصالات متقاطع نوری را حل کنند. در حال حاضر، اکثر اتصالات متقاطع نوری از رابط های سوئیچینگ نوری-الکتریکی-نوری در هر دو انتهای فیبر برای جلوگیری از این مشکل استفاده می کنند. اگر از یک لیزر قابل تنظیم در انتهای ورودی برای ورودی به OXC استفاده شود، می توان طول موج خاصی را انتخاب کرد تا اطمینان حاصل شود که موج نور در یک مسیر واضح به انتهای آن می رسد.

X
We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies. Privacy Policy
Reject Accept