دانش حرفه ای

GPON چیست؟

2021-06-04
فناوری GPON (Gigabit-Capable PON) آخرین نسل استاندارد دسترسی یکپارچه نوری غیرفعال باند پهن بر اساس استاندارد ITU-TG.984.x است. دارای مزایای بسیاری مانند پهنای باند بالا، راندمان بالا، پوشش زیاد و رابط کاربری غنی است. اکثر اپراتورها آن را به عنوان یک فناوری ایده آل برای تحقق باند پهن و تحول جامع خدمات شبکه دسترسی می دانند.

GPON اولین بار توسط سازمان FSAN در سپتامبر 2002 پیشنهاد شد. بر این اساس ITU-T فرمول ITU-T G.984.1 و G.984.2 را در مارس 2003 تکمیل کرد و G.984.1 و G.984.2 را در فوریه و ژوئن تکمیل کرد. 2004. 984.3 استانداردسازی. بنابراین در نهایت خانواده استاندارد GPON تشکیل شد.
ساختار اصلی تجهیزات مبتنی بر فناوری GPON مشابه PON موجود است. همچنین از OLT (ترمینال خط نوری) در دفتر مرکزی و ONT/ONU (ترمینال شبکه نوری یا به نام واحد شبکه نوری) در سمت کاربر تشکیل شده است. فیبر نوری (فیبر SM) و اسپلیتر غیرفعال (Splitter) متشکل از ODN (شبکه توزیع نوری) و سیستم مدیریت شبکه.

برای سایر استانداردهای PON، استاندارد GPON پهنای باند بی‌سابقه‌ای را با نرخ پایین‌دستی تا 2.5 گیگابیت بر ثانیه ارائه می‌کند و ویژگی‌های نامتقارن آن بهتر می‌تواند با بازار خدمات داده پهنای باند سازگار شود. تضمین خدمات کامل QoS را ارائه می‌کند و سلول‌های ATM و (یا) فریم‌های GEM را همزمان حمل می‌کند. توانایی خوبی در ارائه سطوح خدمات، پشتیبانی از تضمین QoS و دسترسی کامل به خدمات دارد. هنگام حمل فریم های GEM، سرویس های TDM را می توان در قاب های GEM نگاشت، و فریم های استاندارد 8 کیلوهرتز (125 ¼ ثانیه) می توانند مستقیماً از خدمات TDM پشتیبانی کنند. به عنوان یک استاندارد فنی در سطح مخابرات، GPON همچنین مکانیسم حفاظتی و عملکرد OAM کامل را در سطح شبکه دسترسی مشخص می کند.

در استاندارد GPON، انواع خدماتی که نیاز به پشتیبانی دارند شامل سرویس های داده (سرویس های اترنت، از جمله سرویس های IP و جریان های ویدئویی MPEG)، خدمات PSTN (سرویس های POTS، ISDN)، خطوط اختصاصی (T1، E1، DS3، E3، و خدمات خودپرداز). ) و خدمات ویدئویی (فیلم دیجیتال). چند سرویس در GPON برای انتقال به سلول‌های ATM یا فریم‌های GEM نگاشت می‌شوند و تضمین‌های QoS مربوطه را برای انواع خدمات مختلف ارائه می‌کنند.

در حال حاضر، GPON عمدتاً از سه حالت شبکه استفاده می کند: FTTH/O، FTTB+LAN و FTTB+DSL.
1) FTTH/O فیبر برای خانه/دفتر است. پس از اینکه فیبر نوری وارد اسپلیتر شد، مستقیماً به ONU کاربر متصل می شود. یک ONU تنها توسط یک کاربر، با پهنای باند بالا و هزینه بالا، استفاده می شود و عموماً کاربران رده بالا و کاربران تجاری را هدف قرار می دهد.
2) FTTB+LAN از فیبر برای رسیدن به ساختمان استفاده می کند و سپس سرویس های مختلف را از طریق یک ONU با ظرفیت بالا (موسوم به MDU) به چندین کاربر متصل می کند. بنابراین، چندین کاربر منابع پهنای باند یک ONU را به اشتراک می‌گذارند و هر شخص پهنای باند کمتر و هزینه کمتری را اشغال می‌کند، به طور کلی برای کاربران خانگی و تجاری کم‌پایین.
3) FTTB+ADSL از فیبر برای رسیدن به ساختمان استفاده می کند و سپس از ADSL برای اتصال خدمات به چندین کاربر استفاده می کند و چندین کاربر یک ONU را به اشتراک می گذارند. پهنای باند، هزینه و پایگاه مشتری مشابه FTTB+LAN است.

حداکثر نرخ پایین‌دستی GPON 2.5 گیگابیت بر ثانیه، خط بالادستی 1.25 گیگابیت در ثانیه و حداکثر نسبت تقسیم 1:64 است.
We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies. Privacy Policy
Reject Accept