در ابزارهای تداخل فیبر نوری مختلف، برای به دست آوردن حداکثر بازده انسجام، حالت پلاریزاسیون نور منتشر کننده فیبر نوری باید بسیار پایدار باشد. انتقال نور در فیبر تک حالته در واقع دو حالت اساسی قطبش متعامد است. هنگامی که فیبر نوری یک فیبر نوری ایده آل است، حالت بنیادی ارسال شده دو حالت انحطاط دوگانه متعامد است و فیبر نوری واقعی به دلیل وجود نقص های اجتناب ناپذیر ترسیم می شود که حالت انحطاط مضاعف را از بین می برد و باعث حالت قطبی شدن می شود. نور را منتقل می کند تا تغییر کند و این تأثیر با افزایش طول فیبر بیشتر و بیشتر آشکار می شود. در این زمان بهترین راه استفاده از فیبر نگهدارنده پلاریزه است.
فیبر نگهدارنده پلاریزاسیون برای حفظ حالت پلاریزاسیون حالت اساسی در فیبر است. متداول ترین روش این است که به طور مصنوعی یک انکسار بزرگ را به فیبر وارد کنیم، به طوری که ثابت های انتشار دو حالت اساسی بسیار متفاوت است، به طوری که دو حالت اساسی به راحتی رخ نمی دهد. کوپلینگ برای دستیابی به حفظ قطبش.
در حال حاضر پرکاربردترین فیبر نگهدارنده پلاریزاسیون نوع پاندا است که یک ساختار فیبری با انکسار دوگانه بالا است که تحت سلطه دوشکستگی تنشی است. تنش خطی لایه دوپ شده با بور از طریق اثر فوتوالاستیک به اختلاف ضریب شکست تبدیل می شود که باعث انکسار دوگانه بالا می شود.
فیبر نگهدارنده قطبش دارای دو محور انتقال اصلی است که به آنها محور سریع و محور کند فیبر می‌گویند. محور سریع دارای ضریب شکست کوچک و سرعت انتقال نور سریع است و محور کند دارای ضریب شکست بزرگ و سرعت انتقال نور آهسته است. اندازه‌گیری دقیق تفاوت تاخیر زمانی بین محورهای سریع و کند برای ارزیابی آماده‌سازی فیبر، ساخت دستگاه‌های نوری و لینک‌های ارتباطی نوری بسیار معنادار است. استفاده از بازتاب سنجی دامنه فرکانس نوری (OFDR) و تحلیلگر بردار نوری می تواند به اندازه گیری با دقت بالا (± 0.1ps) از قطبش حفظ تفاوت تاخیر بین محور سریع و کند فیبر نوری دست یابد.
حق چاپ @ 2020 Shenzhen Box Optronics Technology Co., Ltd. - چین ماژول های فیبر نوری، تولید کنندگان لیزرهای جفت فیبر، تامین کنندگان اجزای لیزر کلیه حقوق محفوظ است.
We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies.
Privacy Policy
