ماژول نوری به عنوان یکی از هسته های ارتباطات نوری متوسط و دور، در تبدیل فوتوالکتریک نقش دارد. این از دستگاه های نوری، بردهای مدار عملکردی و رابط های نوری تشکیل شده است.
طول موج ماژول نوری معمولی 10G SFP+ DWDM ثابت است، در حالی که ماژول نوری 10G SFP+ DWDM Tunable را می توان برای خروجی طول موج های مختلف DWDM پیکربندی کرد. ماژول نوری قابل تنظیم طول موج دارای ویژگی های انتخاب انعطاف پذیر طول موج کاری است. در سیستم مالتی پلکس کردن تقسیم طول موج ارتباطی فیبر نوری، مالتی پلکسرهای اضافه/افتاده نوری و اتصالات متقابل نوری، تجهیزات سوئیچینگ نوری، قطعات یدکی منبع نور و سایر کاربردها ارزش عملی زیادی دارند. ماژول‌های نوری 10G SFP+ DWDM با قابلیت تنظیم طول موج، گران‌تر از ماژول‌های نوری معمولی 10G SFP+ DWDM هستند، اما در استفاده از آنها نیز انعطاف‌پذیرتر هستند.
لیدار (رادار لیزری) یک سیستم راداری است که یک پرتو لیزر برای تشخیص موقعیت و سرعت یک هدف منتشر می کند. اصل کار این است که یک سیگنال تشخیص (پرتو لیزر) به هدف ارسال می کند و سپس سیگنال دریافتی (پژواک هدف) منعکس شده از هدف را با سیگنال ارسالی مقایسه می کند و پس از پردازش مناسب می توانید اطلاعات مربوط به هدف را بدست آورید. مانند فاصله هدف، آزیموت، ارتفاع، سرعت، نگرش، حتی شکل و سایر پارامترها به منظور شناسایی، ردیابی و شناسایی هواپیما، موشک و سایر اهداف. این شامل یک فرستنده لیزری، یک گیرنده نوری، یک صفحه گردان و یک سیستم پردازش اطلاعات است. لیزر پالس های الکتریکی را به پالس های نور تبدیل می کند و آنها را ساطع می کند. سپس گیرنده نوری پالس های نور منعکس شده از هدف را به پالس های الکتریکی باز می گرداند و به صفحه نمایش می فرستد.
این یک تراشه بسته بندی شده با مدارهای مجتمع است که از ده ها یا ده ها میلیارد ترانزیستور در داخل آن تشکیل شده است. وقتی زیر میکروسکوپ بزرگنمایی می کنیم، می بینیم که فضای داخلی به اندازه یک شهر پیچیده است. مدار مجتمع نوعی دستگاه یا قطعه الکترونیکی مینیاتوری است. همراه با سیم‌کشی و اتصال، بر روی یک ویفر کوچک یا چند نیمه‌رسانای کوچک یا بستر دی‌الکتریک ساخته می‌شود تا مدارهای الکترونیکی از نظر ساختاری نزدیک و مرتبط داخلی تشکیل دهد. بیایید ابتدایی ترین مدار تقسیم کننده ولتاژ را به عنوان مثال در نظر بگیریم تا نشان دهیم که چگونه می توان اثر درون تراشه را درک کرد و ایجاد کرد.
در ابزارهای تداخل فیبر نوری مختلف، برای به دست آوردن حداکثر بازده انسجام، حالت پلاریزاسیون نور منتشر کننده فیبر نوری باید بسیار پایدار باشد. انتقال نور در فیبر تک حالته در واقع دو حالت اساسی قطبش متعامد است. هنگامی که فیبر نوری یک فیبر نوری ایده آل است، حالت بنیادی ارسال شده دو حالت انحطاط دوگانه متعامد است و فیبر نوری واقعی به دلیل وجود نقص های اجتناب ناپذیر ترسیم می شود که حالت انحطاط مضاعف را از بین می برد و باعث حالت قطبی شدن می شود. نور را منتقل می کند تا تغییر کند و این تأثیر با افزایش طول فیبر بیشتر و بیشتر آشکار می شود. در این زمان بهترین راه استفاده از فیبر نگهدارنده پلاریزه است.
DWDM: Dense Wavelength Division Multiplexing توانایی ترکیب گروهی از طول موج های نوری و استفاده از یک فیبر نوری برای انتقال است. این یک فناوری لیزری است که برای افزایش پهنای باند در شبکه های ستون فقرات فیبر نوری موجود استفاده می شود. به‌طور دقیق‌تر، این فناوری به‌منظور استفاده از عملکرد انتقال قابل دستیابی (مثلاً برای دستیابی به حداقل درجه پراکندگی یا تضعیف)، فاصله طیفی محدود یک حامل فیبر منفرد در یک فیبر مشخص را چندگانه می‌کند. به این ترتیب، تحت ظرفیت انتقال اطلاعات معین، می توان تعداد کل فیبرهای نوری مورد نیاز را کاهش داد.
کپی رایت @ 2020 شرکت فناوری Optronics Box Box Box ، آموزشی ویبولیتین - ماژول های فیبر نوری چین ، تولید کنندگان لیزرهای همراه با فیبر ، تأمین کنندگان اجزای لیزر کلیه حقوق محفوظ است.
