تفاوت بین نسبت خاموشی قطبش و درجه قطبش

نسبت خاموشی قطبش و درجه قطبش هر دو کمیت های فیزیکی هستند که حالت قطبش نور را توصیف می کنند، اما معانی و سناریوهای کاربردی آنها متفاوت است.

نسبت خاموشی قطبش (PER) به نسبت شدت نور عبوری یا بازتابی یک دستگاه در جهات قطبش مختلف اشاره دارد. معمولاً به آن نسبت تقسیم قطبی نیز می گویند و معمولاً در اجزای نوری مانند فیبرهای پلاریزه کننده و تقسیم کننده های پرتو قطبی یافت می شود. به طور خاص، هنگامی که یک پرتو نور از این دستگاه ها عبور می کند، تنها نوری که با جهت قطبش خاص مطابقت دارد می تواند به طور کامل منتقل یا منعکس شود، در حالی که نور عمود بر این جهت بیشتر مسدود می شود که به اصطلاح پدیده خاموشی را تشکیل می دهد. . بنابراین، نسبت خاموشی قطبش به نسبت بین حداکثر عبور و حداقل عبور نور در حالت خاموشی اشاره دارد که معمولاً بر حسب دسی بل (dB) بیان می شود.

درجه قطبش (PD) به درجه قطبش یک موج نور اشاره دارد. می توان از آن برای تعیین کمیت جهت و دامنه بردار میدان الکتریکی در فضا استفاده کرد که معمولاً به صورت اعشاری بین 0 و 1 بیان می شود. برای نور پلاریزه خطی، درجه قطبش به نسبت مولفه بردار میدان الکتریکی در یک جهت معین به بردار میدان الکتریکی کل. برای نور قطبی دایره ای، درجه قطبش به نسبت شدت قطبش در جهت چرخش به شدت کل اشاره دارد.

مشاهده می شود که هم نسبت خاموشی پلاریزاسیون و هم درجه پلاریزاسیون کمیت های فیزیکی هستند که ویژگی های قطبش نور را منعکس می کنند، اما نسبت خاموشی قطبش بیشتر برای توصیف توانایی دستگاه برای پردازش نورهای پلاریزه مختلف، مانند تقسیم قطبی، استفاده می شود. فیلتر کردن، و غیره، در حالی که درجه قطبش بیشتر برای توصیف وضعیت قطبش یک منبع نور یا سیستم انتقال استفاده می شود. علاوه بر این، نسبت خاموشی پلاریزاسیون معمولاً یک مقدار محدود است که به ویژگی‌های خود دستگاه بستگی دارد، در حالی که درجه پلاریزاسیون را می‌توان در هر میدان نوری اندازه‌گیری کرد و نشان‌دهنده وضعیت قطبش عنصر نوری با الزامات دقت پایین است.