لیزر فیبر نوری

لیزر فیبر از یک فیبر خاکی کمیاب به عنوان واسطه استفاده می‌کند و نور پمپ چگالی توان بالایی در هسته ایجاد می‌کند و در نتیجه سطح یون دوپ‌شده را «برگشت تعداد ذرات» می‌کند. هنگامی که یک حلقه بازخورد مثبت (که یک حفره تشدید را تشکیل می دهد) به درستی اضافه شود، یک خروجی لیزر تولید می شود.
لیزرهای فیبر در طیف گسترده ای از کاربردها، از جمله ارتباطات فیبر نوری، مخابرات فضایی لیزری، کشتی سازی، تولید خودرو، ماشین های حکاکی لیزری، ماشین های علامت گذاری لیزری، ماشین های برش لیزری، رول های چاپ، حفاری/برش/جوشکاری غیر فلزی فلزات استفاده می شوند. جوشکاری برنز، کوئنچ، روکش و جوش عمیق)، امنیت دفاعی نظامی، تجهیزات و تجهیزات پزشکی، ساخت و ساز زیرساخت در مقیاس بزرگ.
لیزر فیبر مانند سایر لیزرها از یک محیط کاری که فوتون تولید می کند، یک فوتون که به عقب برگشته و به صورت تشدید در محیط کار تقویت می شود و یک منبع پمپ که انتقال نوری را تحریک می کند، اما محیط کار لیزر فیبر تشکیل شده است. این یک فیبر دوپینگ است که در عین حال به عنوان یک موجبر عمل می کند. بنابراین لیزر فیبر یک دستگاه رزونانس از نوع موجبر است.
لیزر فیبر به طور کلی به صورت نوری پمپ می شود. چراغ پمپ به فیبر متصل می شود. فوتون های موجود در طول موج پمپ توسط محیط جذب می شوند تا یک وارونگی جمعیت ایجاد کنند. در نهایت، تابش برانگیخته در محیط فیبر برای خروجی لیزر تولید می شود. بنابراین، لیزر فیبر اساسا یک مبدل طول موج است.
حفره لیزر فیبر به طور کلی از دو طرف و یک جفت آینه صفحه تشکیل شده است و سیگنال ها در حفره به شکل یک موجبر منتقل می شوند.